Fuxi, znany też jako Taihao – w mitologii chińskiej pierwszy z legendarnych Trzech Czcigodnych, pierwszych władców Chin. Według traktatu Huainanzi jest bogiem Wschodu i planety Jowisz. Był synem boga piorunów Leishena i dziewczyny z kraju Huaxu. Miał siostrę Nüwę, którą poślubił, wbrew zasadom etycznym późniejszych Chińczyków.
Miał być twórcą heksagramów umieszczonych w księdze Yijing oraz magicznego kwadratu luoshu. Przypisuje mu się także wynalezienie sieci do łowienia ryb, ustanowienie małżeństwa, nauczenie ludzi uprawy ziemi i rozniecania ognia (choć inne legendy jako dawcę ognia wymieniają Żółtego Cesarza lub Suirena).
Fuxi zazwyczaj przedstawiany jest jako pół-człowiek, pół-wąż (lub smok). Na płaskorzeźbach pochodzących z epoki Han Fuxi i Nüwa przedstawiani są często jako ciasno splecione ze sobą węże. Fuxi trzyma w dłoni kątownik, będący symbolem budownictwa, ale także uzdrawiających i magicznych sił. Często przedstawiany jest także jako postać o głowie wołu i ciele smoka pokrytym łuskami.
Według mitu narodowości Yao Fuxi i Nüwa byli parą dzieci, które jako jedyni ludzie ocaleli z wielkiej powodzi, dzięki pomocy boga piorunów i tykwie, w której się schronili. Stąd też ma pochodzić imię Fuxi (brat-tykwa). Po potopie Fuxi miał poślubić swoją siostrę, która urodziła pierwszych ludzi.