Harpokrates (gr. Ἁρποκράτης Harpokrátēs) – egipsko-greckie bóstwo popularne w świecie śródziemnomorskim w okresie hellenistycznym i rzymskim.
Bóstwo stanowiło, wraz z Sarapisem i Izydą, część triady aleksandryjskiej. Jego imię powstało w wyniku zhellenizowania egipskiego Har-pa-chered, jednego z przedstawień Horusa. Podobnie jak jego pierwowzór uważany był za syna Izydy i Ozyrysa, identyfikowany ze wschodzącym słońcem i przedstawiany jako małe dziecko ze wskazującym palcem prawej ręki na ustach.
W świecie rzymskim cieszył się szczególną popularnością jako bóg płodności, pomyślności i urodzaju oraz – ze względu na swoje przedstawienia – jako personifikacja ciszy i dotrzymywania tajemnic. Zachowały się liczne figurki przedstawiające Harpokratesa, często pełniące funkcję amuletów.