Tawaret to starożytne egipskie bóstwo opiekuńcze. Tawaret chroniła kobiety w czasie ciąży i porodu, była piastunką małych dzieci, opiekunką domu i snu.
Przedstawiano ją najczęściej jako postać o ciele i głowie hipopotama, grzbiecie i ogonie krokodyla, łapach lwa oraz brzuchu i piersiach ciężarnej kobiety, z ręką wspartą na amulecie sa, magicznym symbolu ochronnym.
Była córką boga Re, czasem uważana za matkę Izydy i Ozyrysa. Według Plutarcha, Tawaret była konkubiną Seta, jednak zostawiła go, by stanąć u boku Horusa podczas walki o tron egipski. Często uznawana za małżonkę innego znanego bóstwa Besa. Na jej cześć nie wznoszono świątyń, lecz w wielu domach starożytni Egipcjanie stawiali małe kapliczki. Obok każdego egipskiego noworodka, niezależnie od statusu społecznego, tuż po narodzinach kładziono statuetkę Tawaret, modląc się, żeby dbała o jego zdrowie i zapewniła mu pomyślność. Powszechnie również noszono jej amulety celem ochrony przed złymi urokami.
W egipskiej astronomii Tawaret kojarzono z nieboskłonem północnym i powszechnie określano jako Panią Horyzontu.